wianuszkowo

Misie całkowicie pochłonęły mój wolny czas. Dziergam je w różnych wariantach kolorystycznych (na pewno pochwalę się, jak już znajdę odrobinę więcej czasu). 

Święta tuz tuż a ja z przygotowaniami tradycyjnie jestem w lesie (chyba z moimi niedźwiedziami).

Jakiś czas temu udało mi się zrobić cztery wianuszki z papierowej wikliny. To pierwsze tego typu wianuszki więc proszę o wyrozumiałość. 

1. Ten był pierwszy - córka jednak powiedziała, że się nie nadaje, bo wygląda jak "ślubny" :)

 2. Ten jest specjalnie dla niej.
Pomarańcz wydaje się taki mało świąteczny ale w rzeczywistości ze złotem wygląda obłędnie :)

3. W srebrze (którego w błysku lampy prawie nie widać )

4. No i ostatni - na bogato :)

A na koniec, jeszcze choineczka

Niestety zdjęcia wykonane są na szybko telefonem i na dodatek z fleszem. Szczególnie tam, gdzie są białe i srebrne ozdoby widać, że zdjęcia są prześwietlone.

Niestety nie wiem, kiedy udałoby mi się zrobić ładne zdjęcia aparatem :(

Pozdrawiam wszystkich cieplutko i dziękuję za komentarze. 

Ciepło ...

Ze względu na fakt, iż kilka rzeczy aktualnie "się robi", pokażę dziś to, co udało mi się zrobić z DROPSA kupionego jakiś czas temu. Pisałam o tym tutaj.

Najpierw powstał ocieplacz - który zresztą już znacie, bo pokazywałam go tutaj

Muszę przyznać, że nadal z niego korzystam i nadal jestem w nim zakochana :) Trzyma formę mimo kilku prań :) Bałam się, że spód się odkształci ale też ma się świetnie. Dzięki niemu, mogę kawkę stawiać, gdzie dusza zapragnie i nie zmieni się kolor blatu ani nie poparzy kolanko :)

Gdy jednak ocieplacza nie da się użyć, mogę skorzystać z

ta daaaam ...

Muszę przyznać - także sprawdzają się super. W domu ostały się tylko różowe, wybrane przez Małą, reszta zdobi stoły znajomych, którzy często nie dają mi nawet nacieszyć się wydzierganymi ozdóbkami :) 

I nie powiem, całkiem sympatycznie jest wtedy połechtane moje ego :) Wszyscy są zadowoleni: znajomi, ja (sprawia mi dużą radość, gdy coś co robię, się podoba), ja ponownie (gdyż mogę znowu dziergać i nic nie zalega w szufladzie), moja M - bo decyduje i kolorystyce rzeczy, które mimo wszystko udaje nam się zatrzymać, no i mój M - bo ma święty spokój :)))) 

Ocieplacz :)

Nie wiem jak u Was, ale u mnie święta idą pełną parą :) Nadal robię bombki i (wbrew obietnicom).... gwiazdki. W ramach "oddechu" wydziergałam sobie kilka dni temu ocieplacz na kubek. Jest bardzo przydatny - w pracy po prostu niezastąpiony.

Na większości zdjęć, które widziałam w necie, ocieplacze prezentowane były z przodu. 

 Stwierdziłam, że zapewne dlatego, iż z boku nieciekawie się prezentują. Pomyślałam, że jest to związane z wiszącymi troczkami, służącymi podtrzymaniu ocieplacza. Wymyśliłam więc sobie taki oto patent:

Guziczek :) i zakładka. 

Dzięki temu, mój ocieplacz można oglądać z każdego boku :)

Muszę przyznać, że nie spodziewałam się takiego efektu (chodzi mi głównie o funkcjonalność). Kubeczek faktycznie znacznie dłużej trzyma ciepło a dodatkowo nie parzy w dłonie. Polecam każdemu. 

Włóczka Cotton Light DROPS'a, szydełko nr 4 (tak mi się zdaje).